Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2018

Κυνηγώντας τον πρώτο ήλιο του 2018 | ΣΑΜΟΣ


Έξω ακόμα νύχτα. Δεν είναι πολλές ώρες άλλωστε που καλωσορίσαμε το 2018. Σε λίγο ο πρώτος ήλιος της νέας χρονιάς θα ανατείλει πίσω από τις κορυφογραμμές της Μικράς Ασίας. 
Φτάνουμε  στη γραφική  και πολύ αγαπημένη παραλία της Μουρτιάς που  μπορεί καλοκαίρι να μη θυμίζει αλλά η χειμωνιάτικη αύρα της αμέσως σε ταξιδεύει περίεργα και μοναχικά. Φορτωμένοι με μια μικρή προετοιμασία της τελευταίας στιγμής δίνουμε προτεραιότητα στα σύνεργα ψησίματος ζεστού ελληνικού καφέ. Οι φωτογραφικές σκέψεις όπως ήταν λογικό περνάνε σε δεύτερο πλάνο όχι όμως για πολύ...


Ο καφές ψήνεται αργά, ο κυματισμός της σκοτεινής θάλασσας συνεχίζει να παίζει κάτι σαν μουσική υπόκρουση και  λίγο πριν χαράξει, το μαύρο δίνει τη θέση του στο βαθύ μπλε. Τα πρώτα κάδρα ξεπροβάλλουν, τα παγωμένα κλείστρα ζεσταίνονται και μία μοναχική αλλά φιλική άσπρη γάτα  αναρωτιέται αν αυτοί οι δύο περίεργοι κρύβουν κάποιο γκουρμέ μενού στα σακίδια. Τα φώτα από το γειτονικό Κουσάντασι μοιάζουν τόσο καθαρά ενώ μία εντυπωσιακή πορτοκαλί αύρα τη περιβάλει. Άλλη μια πόλη που ακόμα κοιμάται... 



Τα χρώματα αργά αλλά σταθερά γίνονται πιο ζεστά, το μπλε αρχίζει να ροδοκιτρινίζει, η πρώτες ενδιαφέρουσες λήψεις έρχονται ενώ το ανθρώπινο στοιχείο συμμετέχει δυναμικά και αυτό στις φωτοσυνθέσεις. Αίσθημα ανυπομονησίας μας καταβάλει καθώς φτάνει η στιγμή να αντιμετωπίσουμε τον ήλιο που ακόμα κρύβεται καλά είτε δεξιά είτε αριστερά πίσω από τις απαλά φωτισμένες βουνοκορφές. 



Λίγο πριν τις 8, οι πρώτες ηλιαχτίδες έρχονται για να τραβήξουν όλα τα φώτα της δημοσιότητας και οι φακοί παίρνουν  φωτιά. Αλλαγές θέσεων κυνηγώντας τον πρώτο ήλιο του 2018. Τα ζεστά χρυσαφιά χρώματα που αντανακλούν στη θάλασσα, στα δέντρα και στο βουνό έχουν διώξει ήδη τη παγερή ατμόσφαιρα της χαραυγής. Φωτογραφική απόλαυση σε κλίμα απόλυτης ησυχίας και γαλήνης. 




Αλλά για στάσου... ένα κάτι σαν παγκάκι με θέα την απέραντη ανατολή με περιμένει. Δύσκολα διλήμματα... Τσιγάρο παρακαλώ...α... και ο καφές πού είναι; .. Αφήνω τη μηχανή για λίγο στην άκρη. Υπάρχει χρόνος ακόμα να γεμίσεις εικόνες τα μάτια, να αισθανθείς και να σκεφτείς αυτούς που λείπουν. Μονολογώ.. 'Απόλαυσέ το....' 


κείμενο: Νίκος Τσούλος



Love to hear what you think!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου