Μία ξεχωριστή (από όλες τις απόψεις) και ενθουσιώδης βραδιά πρόσθεσαν στο
βιογραφικό τους τα μουσικά σχήματα της…Λέσχης (όπως συνηθίζω να τα αποκαλώ πλέον)
εγκαινιάζοντας το νέο τους χώρο, στη Μαυρογένειο σχολή Σάμου. Bocca Chiusa, El Mama Vatamani και
Μουσική παρέα Σάμου κρατούν ψηλά τη σημαία του…'εθελοντικού' μουσικού πολιτισμού
στο νησί. Αίσθημα ‘επαγγελματικής’ πρόβας, μελωδίες και ρυθμοί από από ένα ευρύ
φάσμα μουσικών επιλογών, χαμηλός ‘μπαρόβιος’ φωτισμός, μία μπύρα στο χέρι, ζεστό χειροκρότημα και ένα δροσερό ευρύχωρο
προαύλιο ιδανικό για διαλλείματα, τσιγάρο και μουσικά πηγαδάκια συνέθεσαν το
όλο σκηνικό.
Μου άρεσαν όπως πάντα οι Bocca Chiusa, που άνοιξαν και το πρόγραμμα. Αέρας
ανανέωσης μπορώ να πω, τόσο στα πρόσωπα όσο και στις επιλογές των τραγουδιών. Μεγάλη στιγμή
το ‘Mas que nada’
που εμπλουτισμένο με δυνατό … άρωμα κρουστών οδήγησε το σχήμα στη σαρωτική
αποθέωση του πολυμήχανου Γιώργου Κουμαραδιού και της (πάντα) ξέφρενης παρέας του.
Συνέχισαν οι El Mama Vatamani με μία από τις καλύτερες εμφανίσεις τους ever! Πολύ καλές και δεμένες ροκ
επιλογές (ειδικά η διασκευή στο 'getting away with it' των James),
φρεσκάδα επί σκηνής, κινητικότητα και άνεση, κιθάρες και φωνές που συμπλήρωναν αρμονικά
η μία την άλλη, στοιχεία σε κάθε περίπτωση που μαρτυρούν τη τάση της
μπάντας για καινούργια look και νέα μουσικά μονοπάτια!
Εκεί ήρθε η ώρα για το διάλλειμα. Καθώς η μπαταρία της
κάμερας με άφησε σχετικά νωρίς, ενδώσαμε στο πολύπλευρο μπλα-μπλα του προαύλιου
χώρου ξεχνώντας ότι υπήρχε και η Μουσική Παρέα (and friends) μετά! Από το
παράθυρο του κτιρίου όμως μπορούσαμε άνετα να διακρίνουμε το πάρτυ που κυριολεκτικά είχε
στηθεί στην αίθουσα με χορούς, φωνές και αποθεωτικά ρεφρέν! Το ελληνικό ρεπερτόριο
προφανώς και έβαλε τη κερασάρα στη τούρτα…σκέφτηκα. Γίνεται άραγε να έχουμε
κάθε μέρα τέτοιες ‘πρόβες’; Νομίζω πως πλέον…ΝΑΙ! Γίνεται!
Υ.Γ Μήπως να φανταζόμασταν σιγά-σιγά και τις καλοκαιρινές πολιτιστικές βραδιές που έρχονται σε αυτό το χώρο;
Nick Tsoulontino
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου