Θέατρο Αη-Γιαννάκη, Άνω Βαθύ Σάμου, 29 Αυγούστου 2010
Ποτέ δεν είχα στενή σχέση με τη παραδοσιακή, λαϊκή μουσική. Μπορώ να πώ ότι ‘σνομπάρω’ επιδεικτικά τέτοιου είδος εκδηλώσεις, μουσική, ακροατήρια, νοοτροπίες, κουλτούρα γενικότερα. Όμως αυτό που είδα στο θέατρο Αη-Γιαννάκη με έκανε να σκεφτώ πόσο λάθος είμαι . Ο τόπος μας έχει τέτοια μουσική ιστορία και παράδοση που δυστυχώς στους περισσότερους από εμάς είναι άγνωστη. Βέβαια πάντα πίστευα ότι για κάτι τέτοιο φταίμε αποκλειστικά εμείς οι ίδιοι. Αυτός που θέλει να μάθει…μαθαίνει. Κίνητρο χρειαζόμαστε. Και η εκδήλωση αυτή μου έδωσε ένα τεράστιο κίνητρο.
Αυθεντική παραδοσιακή μουσική λοιπόν και χοροί της Σάμου, μέσα από επτά άρτια δομημένες ενότητες. Έμπειροι και καταξιωμένοι μουσικοί επί της σκηνής (Μανώλης Κόπορος- βιολί, Ουρανία Λαμπροπούλου-σαντούρι, Κώστας Σιδέρης- λαούτο, Σταύρος Μιχαλόπουλος-ακορντεόν, Μανώλης Λεβισιανός-τσαμπούνα) μία εξαίρετη φωνή (Ζαφειρώ Χατζηφωτίου), μία δεμένη, σοβαρή μουσική χορωδία (Μουσική σχολή Αρμονία), ένα φρέσκο, νεανικό , γεμάτο ενθουσιασμό χορευτικό ( Καπετάν Λαχανάς), και τέλος ένας εισηγητής πραγματικός διδάκτορας (Μανώλης Βαρβούνης) που έδωσε άλλη ουσία και διάσταση με τους απλούς κατανοητούς προλόγους και την άμεση μετάδοση μουσικό-ιστορικών γνώσεων, όλοι αυτοί (με μόνιμο συμπαραστάτη το μεράκι τους και το δημιουργικό ελεύθερο χρόνο τους) συνέθεσαν αυτή τη κα-τα-πλη-κτι-κή μουσικο-χορευτική εκδήλωση. Ένα άλλο επίσης στοιχείο που 'ανεβάζει' το ακροατήριο είναι η μαγεία του συγκεκριμένου θεάτρου που με τη μοναδική τοποθεσία, να κοιτάζει από ψηλά όλη τη πρωτεύουσα του νησιού, συνδυάζει πολιτισμό και παράδοση και συμμετέχει πάντα αποφασιστικά σε παρόμοιες δροσερές, αυγουστιάτικες, βραδιές μουσικής απόλαυσης.
Ακούσαμε και μάθαμε πολλά για τη μουσική μας ιστορία. Ακούσαμε λαϊκότροπα τραγούδια (Σαμιώτισσα, Καρλοβασίτισσα), ακούσαμε ιστορικά (όπως το εκπληκτικό γιαγάδικο- ‘της Σάμου τα περίχωρα’), ακούσαμε κομμάτια όπως έχουν καταγραφεί από τη Δόμνα Σαμίου σε ερμηνεία της μουσικής σχολής Αρμονίας (όπως το ‘της κούνιας’. Και να ήταν μόνο αυτά; Ακούσαμε και συγκρίναμε τραγούδια του Γάμου σε διάφορες παραλλαγές, Ικαριώτικα, και φυσικά αποκριάτικες μελωδίες που όπως ήταν φυσικό ξεσήκωσαν το ακροατήριο. Στη τελευταία ενότητα απολαύσαμε όλοι τραγούδια πανηγυριού με ιδιαίτερη έμφαση στο αγαπημένο μας ‘Πλατανιώτικο νερό’ και την ιστορία που το συνοδεύει. Μέσα σε όλα αυτά είχαμε τη τύχη να δούμε το απολαυστικό χορευτικό σύνολο του Καπετάν Λαχανά πραγματικά να ‘ζωγραφίζει’ με ενέργεια και φρεσκάδα (ειδικά στα αποκριάτικα) και με τη συμβολή της διακεκριμένης καθηγήτριας χορού Λούλας Κάιλα.
Για να γίνουν τέτοιες εκδηλώσεις χρειάζεται οργάνωση και συνεργασία. Χρειάζεται θέληση και πλήρης αφοσίωση. Χρειάζονται άνθρωποι με τέτοιου είδους χαρακτηριστικά. Θα κάνω ειδική αναφορά σε έναν από αυτούς (δικαίωμά μου), στο πρωτεργάτη τη Μουσικής Σχολής Αρμονίας το Κώστα Καλατζή. Ακούραστος, μεθοδικός, δε σταματάει να εξελίσσεται ποτέ, δε σταματάει να ‘κατεβάζει’ ιδέες, το πέρασμα των χρόνων απλά δε τον αγγίζει. Επιπλέον οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την πλήρη υποστήριξη του νεοσύστατου πολιτιστικού οργανισμού του Δήμου Βαθέος σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις.
Αυτή η συναυλία ξαναγέννησε τις γνωστές σκέψεις στο μυαλό μου για την μοναδική προοπτική ανάπτυξης του οικισμού του Άνω Βαθιού. Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς αυτόν τον γραφικότατο παραδοσιακό οικισμό να γίνεται η ‘Πλάκα’ της Σάμου…και σταματάω εδώ…προς το παρόν.
Βίντεο-απόσπασμα εδώ
Βίντεο-απόσπασμα εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου